Vou pasar de falar da pugna política que fixo que Garzón, Ministro de
Consumo, aparecese en todos os medios. É evidente que ao psoe e ao pp o agro,
alén dos lobbies pertinentes, impórtalles ben pouco. A alianza bipartidista,
pp/psoe, vai tender sempre á ‘normalidade’ das cousas: dous partidos da dereita
económica (un libreral e outro conservador) alternándose no poder. Eses dous
partidos utilizan as súas armas sociais, neste caso sindicatos agrarios, para restaurar o
réxime que tan ben lles funcionou dende a restauración borbónica.
Hai cousas que Garzón non fala no seu discurso ao redor da produción de
carne sostible. Fala de dous modelos contrapostos, extensivo e intensivo. Cando
trata o intensivo, centra o seu discurso nas macrogranxas cuxa prohibición foi
un grande logro. Pero, debemos recordar que hai moito intensivo, a menor escala,
nas producións gandeiras (leite/carne), de xestión familiar, que poderían ter
formado parte do discurso desa fracción ‘non sostible’ á que o Ministro se refire,
e que quedan no limbo das alusións. Porque si, hai lobbies de empresas grandes
que definen un modelo concreto e hai tamén explotacións gandeiras intensivas
que contaminan auga e aire (para o da contaminación da terra, habería que afinar
moito máis). Hai aspectos que o señor Garzón debería ter definido algo mellor
no seu discurso, a comparación extensivo/ecolóxico ou sostible. Habería que afinar
tamén moito para establecer comparacións deste tipo. Cada explotación é un
mundo, dende logo, non todas as que están en extensivo son, ou teñen o selo, de
ecolóxicas e non poderían formar parte de dita catalogación, segundo a
normativa actual.
Estou dacordo, sen matices, en que a produción de alimentos debe ser o máis
respectuosa posible co medio, dentro das posibilidades do que se pode dar en
chamar un ecosistema agrario. Defendo a postura normativa da Agricultura Ecolóxica,
e fíxense que non utilizo en ningún momento o concepto de Agroecoloxía (Coidado
con isto que non son a mesma cousa. Místicos, por favor, póñanseme do outro
lado). Posiblemente eu sería moito máis restritivo en canto ao marco normativo,
para eliminar incongruencias como a de que se podan comercializar en calquera
parte do mundo produtos agrarios ecolóxicos sen importar a procedencia. Porque
a Agricultura Ecolóxica debe ser coherente á hora de calcular e pegada de
carbono. Non me sexan como o Ministerio de Transición Ecolóxica que, na súa
teima por plantar árbores, está considerando como proxectos de compensación da
pegada de carbono a plantación masiva de eucaliptos na Galiza.
Outro aspecto importante que o señor Garzón omite no seu discurso, vai
relacionado cos parámetros de calidade. El fala da calidade como se este se
vise afectado polo modelo de explotación. Como podemos observar no propio regulamento
que define as indicacións de Ternera Gallega, non se limita a participación
nestas indicacións á explotacións en extensivo. De feito: Nos sistemas de produción semiextensivos e extensivos
orientados á produción cárnica de Ternera Gallega Suprema será necesario
realizar un acabado dos animais, durante un período mínimo de dous meses, no cal
recoméndase o estabulado (ORDE do 23 de xuño do 2017 pola que se aproba oRegulamento das indicacións xeográficas protexidas Ternera Gallega e Vaca e Boide Galicia). A presente orde limítase a falar de usos e costumes tradicionais
de Galicia, o que pode significar calquera cousa. Por outra banda, fala de
cortes con espazo suficiente para que os animais realicen as súas necesidades fisiolóxicas,
o que non é, en absoluto extensivo. Polo tanto, de que fala o Ministro cando
fala de mellor ou peor calidade dun ou doutro modelo? Coido que, no caso de que
Garzón quixese realizar unhas declaracións rigorosas, debería ter en conta
estas cousas á hora de falar de conceptos que non ten moi claros.
Outro aspecto do que fala é da exportación. Falar da produción e comercialización
de produtos agrogandeiros e non falar de modelo económico é case un absurdo,
dende o meu punto de vista. É importante redefinir os criterios de calidade
para que nesta o respecto polo medio sexa un parámetro a considerar. Pero, ao
mesmo tempo, as producións en extensivo, se van ligadas a unha redución de
produción (digo isto como hipótese posible) e, polo tanto, un aumento do prezo
final do produto, será preciso valorar a repercusión social. A produción de produtos
agro gandeiros de baixo prezo, sempre dende o meu punto de vista, enmascarou
unha realidade socioeconómica máis que preocupante. Debemos ter en conta que sobre
o 20% da poboación galega considérase que está por debaixo do limiar de pobreza.
Non podemos aumentar os prezos da alimentación sen modificar a realidade económica.
Temos que considerar situacións como a da subida xeral do prezo do millo hai
agora unha década, na que unha parte da poboación, principalmente en
latinoamérica, con grande dependencia deste cereal, tivo problemas severos de
desnutrición e incluso houbo mortes por inanición. E en relación ás
exportacións. Outro aspecto importante relacionado ao que se refire o Ministro
cando fala de producións sostibles, debemos pensar un modelo de
comercialización que sexa, tamén, sostible. Non só hai que saber producir,
senón saber para quen producimos e o impacto que a distribución vai ter no medio.
Eu entendo que o modelo respectuoso de produción de alimentos debe ir ligado
cunha comercialización respectuosa, e para iso cómpre ir en contra do libre
comercio.
Con isto, o que pretendo dicir, é que é imposible facer declaracións como
as de Garzón, sen definir unha política global a partir da realidade existente.
Aínda que a loita contra as macrogranxas sexa unha vitoria, cando menos
temporal, fácil de vender, non é o centro do problema. Con isto, non quero defender
a postura dos sindicatos agrarios que saíron nos medios con comentarios pobres
e cunha intención moi distinta á que proclamaban, pero si solicito dun Ministro
do estado un mínimo de rigor e coñecemento para que as súas intervención non se
limiten a vender unha loita parcial como un todo, sen saber sequera ao que se enfronta ou, directamente, obviando a realidade subxacente.
Comentários