Nicolás Bardio, licenciado en Ciencias Políticas e máster en Información e Comunicación con especialidade en Xornalismo, aborda unha temática pouco frecuentada na península, ao crear, partindo dun feito real, unha ficción a contra corrente dentro das dinámicas que se seguen no tratamento dos antecedentes á Guera Civil española e do propio conflito. Mais, será xusto este feito o que chame a atención, nun primeiro momento, sobre a obra. Outro aspecto a ter en conta sobre o libro, segundo se avanza na lectura, e que lle outorga outro matiz interesante, é a ausencia de idealización do contexto novo e diferente ao actual que se experimenta na narración. Tratase, por tanto e dende o meu punto de vista, dunha ucronía hiperrealista, fundamentada no coñecemento que o autor semella ter da realidade da Unión Soviética. Entre os aspectos cómicos, temos a continuidade da loita indentitaria dos universitarios que se consideran soviéticos pero non rusos, creando unha rivalidade divertida, ao tempo que perseguida polos poderes estatais.
As persoas amantes da literatura de espionaxe, especialmente de novelas referidas a ese tempo e ese contexto, na liña de Semionov, atoparán aquí unha ficción máis que interesante, tamén porque se abre unha senda que pode dar novos e suculentos froitos nun futuro.
Esta novela serviu, ademais, de base para un xogo de rol, Depués d’ochobre.
Comentários