Achégase o aniversario de Uxía, o que evidencia as necesidades da nena de
ter contacto no seu entorno familiar e de convivencia con outros nenos e outras
nenas da súa idade. Os seus pais, Marco e André, buscan fórmulas para que a
pequena se sinta cómoda nun entorno rural despoboado e carente dos servizos
máis elementais, sen renunciar ao que, por outra parte, conforma un espazo
natural con innúmeras posibilidades para o desenvolvemento educativo e
emocional da crianza. Por outra parte, inclúese no texto a confrontación entre
urbano e rural, xa que André é propietario dunha explotación de vacas de leite,
ao tempo que Marco traballa na cidade, onde Uxía acode á escola, nunha asesoría
fiscal. A maiores, antes de dar paso á historia fantástica que constitúe a
esencia da narración, defínese a personalidade dos dous proxenitores, contrapoñendo
o pragmatismo de Marco (urbano) e o seu gusto polo fútbol e que, a maiores, cos
seus estudos superiores, é colocado, sen ser de forma intencionada, nunha
posición elevada fronte a André (rural), sensible á música e ao coidado do
entorno e os animais, que conta con formación secundaria. Este contraste é co
que convive Uxía a diario e que enriquece a historia que virá, para falarnos de
xanas e aparicións envoltas de sensibilidade e afecto.
Recensións:
Xosé Manuel Eyré. Ferradura en tránsito II
Comentários