autobombo

así como creadores/as deberiamos comezar, e de xeito colectivo, a mostrar masivamente o noso traballo, pola vía do achegamento ao público, cousa complexa, malia que xa exista iniciativas oficiais. O resto de sectores deberáin facer iso mesmo, e explícome: esta fin de semana estiven en Monforte, na escola de capacitación agraria, asistinto a unhas xornadas sobre o viño, organizadas polo SLG (agora que, finalmente, tamén me vou ocupar, en parte, deste sector). Aló falamos sobre a situación actual do sector en Galiza e, como non poderías ser doutra forma, no mundo. Malia a situación preocupante dos galegos, un compañeiro e produtor navarro ilustrounos sobre prezos e dinámicas, aló pola súa terra, e comprendimos que o noso 'atraso' (remarco as comillas) axudáranos, por unha parte, para manter as nosas variedades autóctonase pola outra para retrasar a entrada de dinámicas nas que, se ben algunhas bodegas con máis capacidade están entrando, aínda queda unha masa importante de produtores e colleiteiros que buscan sacar ao mercado un produto de calidade e diferenciado. No caso navarro, a masiva implantación de variedades como o Cabernet sauvignon, Merlot, etc, fixenron que estas zonas tivese que entrar en competencia directa co 90% das zonas de rpoduci;on vitinícola do munto enteiro: Chile, Argentina, Sudáfrica, Australia, Franza, Alemaña, USA. Iso é meterse nunha guerra que, de seguro, non poden gañar. Nós, pola contra, aínda temos a capacidade de producir cousas que até o momento ninguén máis pode, temos a posibilidade de producir, e producimos, evitando esas técnicas de uniformazación dos caldos, como son a utilización de levaduras comerciais. As potencialidades dos viños galegos, das que xa estamos a ter mostras moi representativas, permítennos competir con calquera viño de fóra. Cal é o problema entón? Un galego, saíndo a tomar u viño prefire o lixo que chega das grandes distribuidoras de La Rioja, e non un bo mencía. Cando, as marcas máis populares entre os consumidores/as galegos/as de viños que veñen de fóra, son pouco menos que intragables. Mentres que, e por un prezo non moi superior, podemos degustar un viño galego que está a competir nos mellores certames de viños no extranxeiro.
Non deixa de ser curioso que, para moitas viñotecas de, por exemplo, Compostela, lles sexa máis sinxelo traerse un Cabernet australiano que un Monterrei. E iso é tamén, porque os/as consumidores/as galegos/as non temos nin a máis mínima idea do que estamos a beber, nin ao que, realmente podemos acceder, dentro das nosas fronteiras. Mentres non sexamos quen de demandar a calidade galega, non seremos quen de recuperar un dos grandes valores da nosa terra, o sector agrícola en xeral e o vitivinícola en particular.