A sociedade dos coidados é unha novela radical e incómoda que imaxina un mundo en descomposición no que a supervivencia só é posible a través de novas formas de comunidade. Cunha prosa intensa, poética e fondamente filosófica, Alberte Momán Noval constrúe un relato atravesado pola perda, a exclusión, a violencia sistémica e a necesidade urxente de repensar o humano dende unha perspectiva interespecífica. Corpos desprazados, cidades hostís e afectos precarios conviven cunha reflexión incisiva sobre o capital, o desexo e o coidado como acto político. Un libro necesario que interpela ao lector dende a fraxilidade, a memoria e a resistencia colectiva.
Comentários