O son do climatizador a dezanove graos, eclipsando a voz de Natalia Poncela nas sobremesas do Diario Cultural. Circulando a trinta e nove quilómetros por hora, precisión só xustificable polo velocímetro dixital, por unha estrada na que a vexetación percute sobre o metálico da miña andadura, cando evito os vehículos que se achegan a min pola fronte. Unha vía que circunda todas as poboacións coñecidas, que me achega ao raigrass, á avea, a plantagos e labazas. Unha senda que remata co mundo, aló onde comeza Albeiras, onde as casas, sempre de planta cadrada, comezan a limar das paredes o recebo e nas que os seus habitantes dormen, cando a cóbrega sae do acubillo guiada pola calor do asfalto.
O mundo non morre na calorosa tarde do día de San Xoán.
Comentários