levo comigo as horas mentres preparo os textos para a Semana do mar de Moaña. Textos que lerei a próxima terza. Levo as horas que deciden pasar, para min como unha lousa, como cando se agarda algo do que se ten a certeza, pero que non dá chegado. Escoito a Dominique A, mentres tento descifrar o sentido das súas letras, xunto con Françoiz Breut e Têtes Raides. Canto máis volume, mais perto estou do que considero a fin da espera.
Comentários