Touche pas



Prepárome para as vacacións. Malia que oficialmente xa estou nelas, teño aínda que deixar un par de cousas feitas antes da viaxe. Un pequeno curso sobre plantas aromáticas e medicinais, deixar a roupa de traballo limpa para o regreso dentro de quince días, trámites burocráticos solventados en forma e prazo... Nada pode quedar sen facer, doutro xeito, non vou ser quen de pensar noutra cousa durante todo o periplo.
Con todo, sabía, souben sempre, que había botar algo en falta cando comezase este breve receso. Asegurámonos que habería unha chamada, unha mensaxe para lembrarnos que seguíamos aí, malia as dificultades. Porque hai amizades que son así, case como unha dependencia, aínda cando non hai nada máis que iso, como se fose pouco. En ningún momento pensei que ese acordo implícito, esa ollada última asinando o compromiso, durase tan pouco. A eternidade de tres días e ningunha resposta. O peor, sempre as distancias que dende a proximidade non se ven, mais si se aprecian en canto se fan efectivas.

Comentários