abnegación

volvendo sobre un fragmento dun texto de Xabier Cordal, no que falaba da abnegada marciscadora, e traballando nun novo proxecto, saín á rúa, cargado coa cámara, como xa había tempo que non facía, na procura da abnegación. A abnegación como a negación dun mesmo en favor dos outros.
Como imaxe fetiche, ligada a certa musa protagonista da miña historia en verso, buscaba a imaxe dunha muller, posiblemente coa mácula da vida mostrada na pel (aínda que sone redundante). Finalmente, despois de moita mácula pero pouca abnegación, cando menos evidente, conseguín unha foto, mais que servirá para outra cousa, se é que serve.